Odporność temperaturowa

Odporność temperaturowa to decydujący czynnik doboru materiałów do zastosowań narażonych na działanie wysokich temperatur. Parametr ten oznacza zdatność materiału do zachowania swoich właściwości i swojej formy pod wpływem wahań temperatury. Wysoka odporność temperaturowa jest szczególnie ważna dla materiałów, które stosowane są w przemyśle lotniczym i kosmicznym, przemyśle motoryzacyjnym i chemicznym.

Materiały o wysokiej odporności temperaturowej są odporne na działanie wysokich temperatur, które nie zmieniają ich właściwości mechanicznych i chemicznych. Właściwość ta jest szczególnie istotna dla zastosowań, podczas których pojawia się zjawisko tarcia lub wysokie obciążenia mechaniczne. Przykładami materiałów o dobrej odporności temperaturowej jest ceramika, metale, takie jak tytan lub stal nierdzewna, lub tworzywa specjalne, takie jak PEEK.

Odporność temperaturowa określana jest przez temperaturę topnienia i temperaturę zeszklenia (Tg) materiału. Temperatura topnienia to temperatura, w której materiał topi się i traci swoją stałą postać. Temperatura zeszklenia to temperatura, w której materiał przechodzi ze stanu stałego do stanu ciągliwego. Materiały o wysokiej wyższej temperatury topnienia i wartościach Tg mają zwykle wyższą odporność temperaturową niż materiały o niższych wartościach.

W wielu obszarach zastosowania odporność temperaturowa to czynnik decydujący o wyborze materiałów. Przykładowo, podzespoły silników i turbin w samolotach i samochodach muszą być odporne na działanie wysokich temperatur, tak aby zapewnić ich bezpieczne działanie. Wysoka odporność temperaturowa jest również bardzo istotna w przemyśle chemicznym, gdyż zapewnia prawidłowy przebieg procesu w wysokich temperaturach i w agresywnym środowisku.

Podsumowując powiedzieć można, że odporność temperaturowa jest istotnym czynnikiem doboru materiałów i ma znaczący wpływ na wydajność i wytrzymałość produktów i układów, w szczególności w środowiskach agresywnych i wysokiej temperaturze.