Plazma

Plazma to jeden ze stanów skupienia materii, która charakteryzuje się wysoką przewodnością elektryczną i cząsteczkami zjonizowanymi. Plazma powstaje w wyniku dostarczania energii do gazu w celu wybicia elektronów z atomów. W wyniku tego zjawiska powstaje stan skupienia, w którym gaz składa się z mieszanki jonów naładowanych dodatnio oraz elektronów naładowanych ujemnie.

Plazma występuje często w środowiskach wysokoenergetycznych, takich jak Słońce i inne gwiazdy. Występuje również na Ziemi w różnych instalacjach technicznych. Plazma stosowana jest często w obróbce materiałów do cięcia lub spawania metali.

W technice klejenia plazma jest stosowana często do aktywowania powierzchni klejenia (powierzchni elementu).

W przypadku tworzyw sztucznych o powierzchniach niepolarnych, wstępna obróbka plazmowa umożliwia aktywowanie powierzchni. To samo dotyczy szkła i ceramiki.

Tradycyjnie obróbka przygotowawcza wykonywana była za pomocą chemicznych podkładów lub płynnych polepszaczy przyczepności. Są one jednak często żrące i szkodliwe dla środowiska. Z jednej strony substancje takie przed dalszą obróbką muszą odparować, a z drugiej często nie są długo aktywne. Sama plazma pod względem zdrowotnym nie jest szkodliwa.

Dzięki aktywacji plazmą sklejać i lakierować można ze sobą nawet „niesklejalne” tworzywa sztuczne, takie jak POM, PE i PP.

Głównymi zaletami aktywacji plazmowej są:

• bardzo dokładne oczyszczanie, brak pozostałości, resztek
• delikatna, nieniszcząca obróbka powierzchni
• brak konieczności stosowania ciekłych środków chemicznych
• sprężone powietrze lub tani, nietoksyczny gaz roboczy
• metoda przyjazna dla środowiska
• brak konieczności stosowania drogich instalacji próżniowych
• wysoka prędkość przetwarzania
• łatwa integracja z istniejącymi liniami produkcyjnymi.