Sieciowanie wtórne

Sieciowanie wtórne to ważny proces w chemii polimerów, w którym usieciowane wstępnie struktury polimerowe łączą się ze sobą dzięki dalszym reakcjom chemicznym. Dzieje się to najczęściej dzięki wprowadzeniu dodatkowych wiązań poprzecznych pomiędzy łańcuchami polimerowymi, co powoduje zmianę właściwości fizycznych polimeru.

Sieciowanie wtórne umożliwia wzmacnianie i uodparnianie polimerów na działanie czynników chemicznych i termicznych. Dzięki temu nadają się one znakomicie do zastosowań w takich dziedzinach jak elektronika, lotnictwo, medycyna i przemysł motoryzacyjny.

W odniesieniu do kleju, zjawisko to pozwala na przyspieszeniu jeszcze niezakończonego całkowicie procesu utwardzania dzięki aktywowaniu dodatkowych reakcji chemicznych.

Jeśli przykładowo proces utwardzania nie przebiega całkowicie do końca w temperaturze pokojowej, to utwardzanie cząsteczek molekularnych, które nie wzięły jeszcze udziału w reakcji można zakończyć doprowadzając ciepło. Dzięki podwyższonej temperaturze utwardzania/ utwardzania wtórnego molekuły zaczynają się szybciej poruszać i umożliwiają tym samym bardziej efektywne sieciowanie kleju.