Polarność (aktywność)

Polarność jest ważnym pojęciem stosowanym w chemii i odnosi się do rozkładu ładunków elektrycznych w związku chemicznym lub cząsteczce. Polarność definiuje się na podstawie różnicy elektroujemności pomiędzy uczestniczącymi atomami. Atomy o wyższej elektroujemności przyciągają elektrony silniej niż atomy o niższej elektroujemności, w związku z czym część cząsteczki ma biegun dodatni, a druga jej część ma biegun ujemny.

W odniesieniu do techniki klejenia należy uwzględnić fakt, że klejenie elementów z tworzyw sztucznych wymaga dokładnego zwilżenia powierzchni z tworzywa sztucznego. Zdolność zwilżania określa się również mianem energii powierzchniowej.

Powierzchnie wysokoenergetyczne (polarne) zapewniają lepszą przyczepność kleju niż powierzchnie niskoenergetyczne (niepolarne). Większość tworzyw sztucznych posiada niepolarną, dobrze izolującą elektrycznie i hydrofobową powierzchnię. Trudno jest nanosić na nią farby drukarskie, rozpuszczalniki, wodne emulsje tworzyw sztucznych, kleje lub środki polepszające przyczepność. Dotyczy to w szczególności folii polietylenowych, polipropylenowych i poliestrowych.

Pomocne mogą być w takim przypadku różne metody przygotowania powierzchni tworzywa sztucznego, które umożliwiają zwiększenie polaryzacji, a tym samym poprawę zwilżalności powierzchni. Np. wstępna obróbka plazmowa.